Wiosna wszystko może

Wiosna całą gębą

Raz jedna czterdziestka w rozkwicie

Mówiła pewnie...

Jestem wiosna - to dopiero życie.

Tak dumnie rozweselona

Rozkwiecała naturę łona.

Majowo i zamaszyście

zrzuciła zbędne liście

I jak magnolia …

wyglądała kolejnego świszczypała.

Ta wiosna, ta konwalija

już parę dzwońców powiła.

Ta wciąż dziewicza i wspaniała,

tak suto się piżmem spryskała.

I jak cudnie lilija pachnąca,

wabiła nowego dzwońca

Wtem …

Bieg nowy wszystko przybrało,

gdy  rozkoszny ogród  poznała.

I z zachwytu oszalała,

bo żonkila wyklikała.

I pewnie by to wiecznie trwało,

gdyby tak bardzo nie lubił kakao.

Gdyby nie dawał w żyłę natchniony,

gdyby lekko podchmielony,

był bardziej wiosną,

niż nowym latem zachwycony.

I taka rukola beztroska, zuchwała

jednego nie przewidziała, że ....

przyjdzie lato, jesień, zima, że ...

żonkilka go też za łodyżkę trzyma.

AutorkA:O)

 Pytania na gorąco

Jaki jest dobry model postawy dla współczesnej kobiety?

Jaki model życia powinny reprezentować współczesne kobiety?

A może : ???

Co przeżyję to moje, a potem będę się martwiła....

Ja najlepiej wiem co dla mnie jest dobre ...

Nikt mi nie będzie życia układał ...
Jestem panią swojego losu ...

Raz się żyje...

Ryczące czterdziestki, a co to takiego?

Będę miała co na starość wspominać

A może jeszcze coś  ...